Ik ben Fabiano Vidal, Braziliaan van de ´Semi-Arido´ (halfwoestijnachtig gebied in Brazilië). Jarenlang hebben de mensen in onze regio geleden onder de droogte. Een kenmerk is het watertekort, niet vanwege het gebrek aan regen, maar vanwege de onregelmatigheden in tijd en omgeving. Er is weinig regen en de verdamping gaat snel.

Deze regio heeft het grootste deel van zijn grondgebied bedekt door de Caatinga, waarvan de unieke vegetatie van deze regio enkel te vinden is in Brazilië. Bestaande uit een grote verscheidenheid aan landschappen, dieren en planten die zich hebben aangepast. 

Deze regio is altijd vergeten door de beleidsmakers, die niet in overheidsbeleid investeerden. Er waren niet genoeg mogelijkheden om te werken, om te overleven, voor onze mensen. Ze leefden vergeten in ellende, uitgehongerd en zonder perspectief.

Als gevolg daarvan emigreerden de mensen uit het Noordoosten massaal naar het zuidoosten. Naar grote steden als São Paulo en Rio de Janeiro, weg van de moeilijkheden en op zoek naar een beter leven. En tegelijk hun geboortestad achter te laten. Meestal werkten ze in de bouw en hielpen ze om deze steden op te bouwen.

Maar in de afgelopen 15 jaar zie ik deze realiteit veranderen. De overheid is begonnen met de implementatie van water-opvang-technologieën in de semi-aride, zoals reservoirs voor consumptie en productie, barrières en ondergrondse dammen. Dit betekent een grote transformatie voor het leven in het noordoosten. Dit geeft ons de mogelijk om in het binnenland te blijven. 

Hiermee beginnen we met het produceren van ons eigen voedsel, zoals groenten en fruit, naast het kweken van kleine dieren, zoals geiten en kippen. Een agroecologische productie, vrij van pesticiden, met respect voor het milieu. Het overschot aan productie wordt verkocht op biologische markten, waardoor een extra inkomen wordt gegenereerd dat bijdraagt ​​aan de koopkracht van het gezin.