Vroeger waren wij GBAYA-meisjes (GAROUA-BOULAI) het slachtoffer van voorouderlijke, zeer ruwe tradities.

Dat heeft ons blootgesteld aan praktijken zoals vroegtijdig gedwongen huwelijk en geen toegang tot onderwijs.

Afrikaanse vrouwen en met name de Gbaya-meisjes waren over het algemeen een bron van rijkdom voor de familie.

Onze rechten werden geschonden ten gunste van de strikte naleving van de wetten van de traditie. Zoals het recht niet hebben om te spreken en sommige gerechten waren verboden, zoals het beste vlees.
Onze dagelijkse activiteiten waren beperkt tot werken op het land, het huishouden doen, potten bakken en water halen. Tegenwoordig worden er verschillende follow-up- en begeleidingsmechanismen ingesteld om deze plaag die onze ontwikkeling lang heeft vertraagd, uit te roeien.

Het aandringen van mensenrechten op de bescherming van gemarginaliseerde groepen dwingt de Kameroenese regering om scholen te creëren met meer vrouwen.
Dit mede dankzij vorderingen in het onderwijs door aandacht te schenken aan het 'genderaspect'. Dankzij gediversifieerde communicatietechnieken, zoals radio, televisie, internet, damesbladen en sensibiliseringssessies. Nu integreren vrouwen zich meer in het maatschappelijk middenveld.

Het is hoog tijd dat wij, jonge meisjes van GAROUA-BOULAI, dit bevestigen in deze evolutionaire eeuw die de neiging heeft een mondiaal dorp te worden.

Dank u namens Henriette Sarbé Divine. Opvoeder op de landbouwschool in Bertoua.