Deze maand maart heb ik als coördinator van het I Muhari dorp een bezoek gebracht aan het veld van Bucumi van de Teza heuvel.

Al jaren zaaien ze gedegenereerd aardappelzaad. Dit heeft geleid tot een middelmatige productie. Aan het probleem van de kwaliteit van de zaden kan nog worden toegevoegd dat er een gebrek is geweest aan productietechnieken en aan conserveringsmethoden.

Het gebruik van genetisch gemodificeerd zaaigoed werd geïmiteerd, maar de situatie is verslechterd. Er was geen hoop om ooit uit deze situatie te geraken.

Op een dag viel een veld op dat zich in een goede vegetatieve toestand bevond. De boer vertelde dat het een veld was met zaden afkomstig van een zaadcentrum in het dorp I Muhira.

Van daaruit was het veld beplant met aardappelen die van een Ndinamagara ras waren. De aanbevolen techniek om te telen is: 40cm x 60cm tussenruimte, slechts één knol in een gat met twee vuisten compost.

De opbrengst nam toe en zo kon ik een eigen zaadbank aanleggen.

Ik verheugde me over deze situatie en stelde andere landbouwers voor om te stoppen met het gebruik van gedegenereerde of genetisch gemodificeerde zaden. Zo kunnen we de deur openen naar autonomie in het landbouwersberoep.

Translation done by Pietro Betlem, student in translation at the Vrije Universiteit Brussel