In de meeste landbouw-, visserij- en nomadengemeenschappen volgt het kind zijn ouders naar deze activiteiten. Het kind krijgt een taak die overeenstemt met zijn leeftijd en capaciteiten. In de handelsgemeenschappen volgt het kind zijn ouders naar de markten, waar het wanneer nodig, goederen draagt en aflevert.

Tegenwoordig doen kinderen in Bertoua, in de oostelijke regio van Kameroen, werk dat hen wordt opgelegd en dat noodzakelijk is om te overleven. In de marktcentra, zoals bushaltes langs de hoofdweg, dragen zij goederen en verkopen ze suikerriet, bananen en friet. In de informele sector, zoals bij bouwondernemers of hun onderaannemers, worden bij voorkeur kinderen aangenomen. Er zijn nog steeds miljoenen kinderen in Kameroen bij wie het werk als dwangarbeid kan worden beschouwd.

Niet alleen omdat ze te jong zijn, maar omdat ze gedwongen worden. Het gaat onder meer om kinderen die worden ontvoerd of op een andere manier bij hun familie worden weggelokt om te worden opgesloten in bars, restaurants en zelfs bordelen. Daarnaast werken miljoenen kinderen "ongezien" in de huishouding. Ze worden op zeer jonge leeftijd aan een ander gezin gegeven of verkocht en hebben geen controle over hun leven. Zij krijgen weinig of geen loon. Het is een algemene vaststelling dat de meeste ongeschoolde arbeiders arm zijn, omdat zij geen onderwijs hebben gehad.
 
De enige manier om deze kinderen te beschermen tegen gevaarlijke arbeid, in Bertoua, is het uitbreiden en verbeteren van onderwijssystemen voor ondernemers, zoals de 'pedagogy of alternation'.